Het was 27 december toen mijn telefoon ging, de makelaar belde. Ik nam op. In volle overtuiging dat ik te horen zou krijgen dat we waren overboden. Niets was minder waar. ‘Jullie bod is geaccepteerd!’ Klonk het aan de andere kant van de lijn. Ik was zo verbouwereerd dat ik alleen maar iets van ‘Oh, oké!’ Uit kon brengen. De makelaar vroeg zelfs nog of ik wel blij was, haha. Maar zeker wel dat ik blij was. En ben. Ik belde huilend mijn vriend op om het nieuws te brengen. Zo jammer dat hij op zijn werk was en ik thuis. Gelukkig hebben we het samen ’s avonds nog gevierd. We gaan verhuizen!

De zoektocht

Ja nu verklap ik dus eigenlijk dat we al een huis gevonden hadden toen het artikel over dubbelglas online kwam. Ik ging de samenwerking voor kerst aan. Toen had ik eigenlijk ook niet verwacht dat het zo rap zou gaan. Zeker met de huidige woningmarkt en ons budget. We hebben uiteindelijk maar 4 huizen in het echt bekeken. Maar wel veel meer op Funda. Daar kwamen we soms de vreemdste dingen tegen. We wisten dus ook echt niet zo goed wat we konden verwachten. Sommige huizen waren echt enorm gedateerd. Andere huizen enorm uitgeleefd. Dan weer was het allemaal erg benauwd. We hadden niet enorm veel eisen. Het belangrijkste? Dat je er je thuis kunt voelen. Dat foto’s op Funda daar niks over zeggen heb ik wel gemerkt. Ik was helemaal verliefd op het op-een-na laatste huis dat we gingen bekijken. Het was perfect, prachtig opgeknapt en met een geweldig tuinhuis waar ik mijn kantoor zou kunnen maken. Bij het bezoek aan het huis bleek de benedenverdieping ook echt het enige wat aantrekkelijk was. We wisten dan ook meteen dat we toch geen bod uit zouden brengen.

Dan is het regelen en wachten

Toen we eenmaal van de makelaar hadden gehoord dat wij het huis mochten kopen moest er een hoop worden geregeld. De datum voor de sleuteloverdracht werd (op advies van professionals) gezet op 31 maart. Jeetje wat leek dat nog ver weg, zo tijdens de feestdagen. De financiering moest worden geregeld. En ondanks dat we goed geïnformeerd aan de zoektocht begonnen was dat toch spannend. Uiteindelijk was alles al vlug geregeld. Aangezien het huis tóch al leeg was besloten we samen met de verkopende partij te bekijken of de sleuteloverdracht eerder kon. Zo kwam het dat we afgelopen vrijdag ineens al bij de notaris zaten om handtekeningen te zetten. Natuurlijk weer heel spannend. Wat als er toch ineens iets mis blijkt te zijn. Dat er toch ineens een essentieel document mist of zo. Ik droomde zelfs dat we veel te laat waren om nog bij de notaris te komen. Al is dat een vast ritueel bij belangrijke gebeurtenissen. Ik heb ook nog nooit een examen gedaan waarbij ik niet eerst droomde dat ik het lokaal niet kon vinden. Altijd drama.

Wat er nog moet gebeuren

Voor we naar de notaris gingen moesten we eerst nog een laatste ronde door het huis doen. Het was best gek om zo het huis helemaal leeg te zien. Want eerder stonden er nog wel meubels van de oude bewoner. Gelukkig hoeven er geen grote verbouwingen te gebeuren. De badkamer gaan we direct aanpakken. De keuken is op termijn ook toe aan vervanging. Maar dat komt nog wel. Verder is het vooral veel schilderen. Naar onze smaak maken. Het is een huis van bijna 40 jaar en dat is op sommige punten te zien. Maar dat valt allemaal reuze mee als je kijkt naar wat we ook hadden kunnen treffen.

Privacy en indeling

Omdat ik dit huis met mijn anonieme vriend deel hou ik een groot deel van het huis privé. Een van de ruimtes die we hebben worden ingedeeld als Gierige Gerda kantoor. Dit zal ik natuurlijk gewoon laten zien. Ook mogen jullie nog best eens een kijkje nemen in mijn voorraadkasten. Waarvan ik er straks 2(!) heb om te vullen. Verder zal ik het per situatie bekijken en bespreken, maar er komt dus geen housetour of iets dergelijks. Het grootste voordeel van het nieuwe huis is dat we ook een (vrij ruime) tuin zullen hebben. Ik kijk er echt enorm naar uit om daar te genieten van een wijntje in de zon. Maar ook van een moestuin!

Zo nu weten jullie waarom ik de laatste weken niet helemaal trouw ben geweest aan mijn blogschema. En waarom dat de komende tijd ook nog niet helemaal goed zal gaan. Ik vroeg op social media wat jullie dachten dat mijn nieuws was. Er waren mensen die dachten dat ik zwanger ben of ga trouwen. Toch waren er ook wat oplettende mensen die al hadden geraden dat ik zou gaan verhuizen. De verhuizing inspireert me wel meteen om over veel meer ‘verhuis dingen’ te gaan bloggen. Maar ik beloof dat ik me ook op dagelijkse uitgaven zal richten! Komende maand moeten we nog flink klussen. En op 30 maart leveren we de sleutels in van onze oude flat. Dan wonen we ineens niet meer in Best maar in Helmond!

Heb jij vast wat verhuistips voor ons?