Ze zeggen altijd ‘kin omhoog’, maar als je altijd naar de lucht staart zie je niet wat er allemaal op de grond gebeurd. Uiteraard ben ik altijd aan het kijken wat de natuur te bieden heeft. Ik maak van elke plukje onkruid foto’s om te zien wat het is. Maar door naar beneden te kijken vind ik ook andere dingen!
Geld op de grond
Ik speur altijd goed naar de grond als ik wandel. Dat komt ervandaan dat ik goed moet kijken waar ik loop, want als ik met mijn beenprothese (onverwacht) ergens op stap kan ik een flinke val maken. Maar een mooie bijkomstigheid is dat ik dus altijd zie als er iets op de grond glinstert. Zo heb ik al heel wat muntjes gevonden op de grond, meestal is het ook niet één muntje wat ergens ligt maar liggen er meer. Ik vond zelfs een keer een briefje van twintig euro dat in een hoek van het winkelcentrum was gewaaid! Dat is dan natuurlijk helemaal lekker! Toen ik nog naar festival’s ging heb ik ook regelmatig consumptiemuntjes gevonden op
Geld in karretjes bij de supermarkt
Ik pak altijd een karretje als ik de supermarkt in ga. Mijn krukken kunnen er in, ja als ik wandel gebruik ik krukken. En ik kan lekker leunen op de kar. En als ik dan een karretje pak of wegzet kijk ik altijd even of er geen muntjes in de andere karretjes zitten. Ik ben inmiddels wel getraind om het verschil te zien zonder van dichtbij te kijken. Het verbaast me een beetje hoeveel ik al gevonden heb. Ik stuur telkens een foto naar Iris en zij dacht zelfs dat ik gewoon steeds dezelfde foto stuurde. Echt de moeite waard dus! Overigens vond ik vruuger ook nog wel eens ongebruikte statiegeldbonnen, maar sinds de zelfscanner zijn ze vaak wel al gebruikt, helaas.
Verloren boodschappen
Toen ik eens een Too Good To Go ging ophalen bij Lidl was dat niet het enige wat ik meenam. Bovenop de karretjes lag namelijk ook een (geseald plastic) zakje pitten en zaden voor in salade. Ik twijfelde wel even, maar dacht: ‘Ik kan het altijd nog aan de vogels geven.’ Als het maar niet verspild wordt. Vervolgens reden we weg van de Lidl en lag er voor ons op de weg een pak met keukenrollen. Daar ben ik dus even voor uit de auto gestapt. Wel even om ons heen gekeken of ik degene nog zag die het was verloren, maar helaas. Zo midden op de weg zou het zo worden kapot gereden, dus ik was erg blij dat ik het heb kunnen redden!
Bonnetjes bij de Lidl
Ik loop op al mijn dagelijkse wandelingen tegenwoordig langs de Lidl. Op de grond bij de karretjes liggen namelijk altijd veel bonnetjes van andere mensen en als ik deze indien bij Storewards krijg ik een paar cent per bonnetje. Het is niet veel, dat weet ik. Maar het is een reden voor mij om extra meters te lopen en die squats die ik doe om de bonnen op te rapen zijn ook niet slecht voor de lijn. In mijn studententijd nam ik een folderwijk omdat ik dan beweging kreeg én geld verdiende terwijl een sportschool abonnement me alleen maar geld zou kosten. Ik zie dit een beetje als hetzelfde. Natuurijk check ik ook meteen alle karretjes even op muntjes!
Neuj, het brengt geen maandsalaris op. Het vult mijn voorraad ook niet. Maar ik vind het elke keer weer leuk. En men zegt niet alleen ‘kin omhoog’, ze zeggen ook dat je moet genieten van de kleine dingen… Overigens vond ik laatst ook 50 euro die ik had verstopt in een theepot. Nou was dat sowieso al mijn geld maar het voelde toch een beetje als gevonden geld want ik had echt geen idee dat ik het nog had, haha.