Met kerst kreeg ik van mijn vriend een tortillapers. Ik vind het heel leuk en lekker om zelf tortilla’s te maken, maar vind het uitrollen altijd zo’n crime. Daarom leek me zo’n pers echt heel handig. Ik wil ook heel graag een keer maistortilla’s maken en er zijn heel veel andere Mexicaanse gerechten die je ermee kan maken, of tenminste de ‘pannenkoekjes’ die als basis dienen.  Voor nu begon ik met een simpel recept en ik probeerde er mooie tortilla’s van te maken.

Ingrediënten:

• 300 gram bloem
• 150 ml lauwwarm water
• 2 eetlepels olie (olijf of zonnebloem)
• 1/2 theelepel zout

Poging 1

Ik besloot de eerste keer maar gewoon te beginnen. Het deeg was geen probleem, wel ben ik van mening dat je niet alle water in 1 keer in je kom moet doen. Het kan per keer namelijk nog wel eens verschillen hoeveel je nodig hebt, is mijn ervaring met brood bakken. Ik kneed lekker lang deze eerste keer, want zo heb ik dat geleerd en laat het vervolgens een kleine 20 minuten rusten. Ik wil de tortilla’s namelijk eten met lunch dus ik heb wat haast. Helaas kom ik er al vlug achter dat mijn deeg te elastisch is en inkrimpt als ik het uit de pers haal en in de pan wil leggen.

Je gebruikt de pers een beetje zoals je ook een deegroller zou gebruiken, hij moet dus niet verwarmt worden of zo. Je legt een balletje deeg op de pers en doet hem dicht en vervolgens komt er een prachtige platte deegpannenkoek uit. Nu veren ze dus terug van de 15 cm naar ongeveer 10 cm en worden ze dus weer dikker. Door het bakpoeder worden ze ook nog net wat dikker en uiteindelijk worden meer pitabroodjes, qua dikte. Maar ze zijn wel heerlijk dus geen verspilling!

Poging 2

Na wat onderzoek op internet denk ik dat ik het gevonden heb. Die 20 minuten zijn gewoon niet lang genoeg om te laten rusten. Misschien helpt iets minder kneden ook wel, want het zijn dus de gluten in het deeg die zorgen voor de elasticiteit. Dus we doen het weer zo, eigenlijk bijna hetzelfde als de vorige keer. Dit keer laat ik trouwens wel bakpoeder weg uit het recept, dat ik de vorige keer wel nog gebruikte. Ik laat het deeg bijna 2 uur rusten dit keer. Helaas mag dat niet baten. Hoewel de tortilla’s aanzienlijk minder dik zijn dan de vorige keer, waarschijnlijk ook dankzij het weglaten van de bakpoeder, blijven ze niet mooi het formaat dat ze hebben als ik ze uit de pers haal.

Instagram als raadgever

Dan maar een post op Instagram plaatsen, misschien dat mensen daar wat tips kunnen geven. De tips zijn tegenstrijdig, de één zegt ‘je hebt te lang gekneed’ en de ander zegt juist weer dat ik langer moet kneden. Ik krijg wat tips voor video’s die ik kan kijken. En 2 recepten. Één van die recepten komt uit de Bakbijbel van Rutger van de Broek en heeft gist en suiker in het deeg. Gist vind ik geen probleem, maar suiker staat me wel tegen. Ik besluit deze daarom even aan de kant te zetten, wellicht probeer ik het een volgende keer nog. Maar het andere recept besluit ik te proberen bij poging 3. Samen met de tips om dan maar nóg minder te kneden, want dat leek me (met de logica dat je zo min mogelijk gluten wil) de meest logische stap.

Poging 3

Aan de slag met het recept dat ik kreeg van een volger. In dit recept word geklaarde boter en reuzel gebruikt, maar volgens de volger kon ik dit ook vervangen met olie. Helaas werd dit een ramp en was het gewoon pannenkoekbeslag wat ik in mijn kom had. Ik heb het maar vlug weggespoeld, hoe zonde ook, want ik wilde verder. Ik besloot voor poging 3.1 weer gewoon het oude vertrouwde recept te gebruiken. Deze is lekker, deze werkt en dit recept is goedkoop. Het enige probleem is het krimpen. Ik kneed het deeg dit keer enkel tot het een bal is en niet meer aan mijn vingers plakt. Het is moeilijk om het daarna met rust te laten, maar dat doe ik toch, voor een uur. Daarna maak ik er balletjes van, ook weer zonder teveel te kneden. Achteraf zijn ze te groot en worden de tortilla’s weer een beetje te dik, maar nu is niet het terugveren het probleem. Ik had nu 8 balletjes gemaakt, maar denk dat 10 of 12 beter zou zijn voor de pers van 15 cm. De allerlaatste tortilla lukt het beste en is helemaal perfect. Mijn beginnerstips zijn dus:

• Hou het recept simpel.
• Kneed niet te lang door.
• Uit de pers direct in een gloeiend hete pan.

Maar ik denk dat ik dit precies nog wel een beetje kan perfectioneren. Het zal ook wel zo zijn dat ik er nog een beetje feeling voor moet krijgen.

De pers zelf

Ik wist zelf helemaal niet waar ik op moest letten bij het kopen van een tortillapers dus ik heb alleen ‘een tortillapers’ op mijn verlanglijstje voor kerst gezet en verder niks. Hij heeft daarom ervoor gekozen om deze te kopen, helaas via deze weg uitverkocht maar ik zag er wel ook andere op staan. Hij werkt echt perfect en hij komt zo na een aantal keer gebruikt te zijn ook heel stevig op me over. Wat ik wel zelf aan zou raden is om voor een pers van 20 centimeter te gaan. Dat formaat tortilla is net wat handiger om te vullen.

Investering terugverdienen

Het kost ongeveer €0,18 om deze tortilla’s te maken en dan heb je in gewicht ongeveer net zoveel als in een gewoon pak uit de winkel voor €0,92. Als je voor de tortillapers €40,00 betaald en je gebruikt hem elke week minstens 1 keer heb je het in een jaar terugverdient. Geen slechte investering dus. Je kunt de wraps ook makkelijk invriezen voor later en als je maistortilla’s gaat maken verdien je je investering misschien wel vlugger terug.

P.s. Terwijl ik dit schrijf, eet ik één van de tortilla’s van poging 3. Besmeerd met crème fraîche, truffeltapenade en Parmezaanse kaas. Een feestje voor mijn tong. Truffeltapenade is echt mijn beste budgetontdekking van 2020. Een potje is niet goedkoop (rond de €5,00) maar daarna kun je maandenlang al je maaltijden vertruffelen. Echt veel goedkoper dan truffelolie, mayo en weet ik wat los kopen. Kleine extra tip dus.

Dit artikel bevat affiliatelinks.