Eind vorig jaar besloot ik om een jaar lang geen nieuwe kleding te kopen, alleen tweedehands. In principe mocht ik wel alle dingen kopen die vanwege hygiënisch opzicht minder handig zijn om tweedehands te kopen. Dus sokken, ondergoed en badkleding zou ik technisch gezien wel nieuw mogen kopen. Deze aankopen wilde ik echter wel zoveel mogelijk beperken. Inmiddels zijn we bijna een jaar verder en vind ik het tijd om eens terug te blikken op 2021.

Waarom een jaar lang geen nieuwe kleding?

Ik ben ook met kleding altijd al een deal shopper geweest, ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om een kledingstuk te kopen als er niet minstens 30% korting van af gaat. Toen ik net mijn eigen kleedgeld kreeg, was ik regelmatig bij H&M te vinden. Daar hadden ze in die tijd een rek, waar de dingen hingen die stuk, vies of incompleet waren en daarom vaak met 90% korting weggingen. Zelf even wassen, een knoopje aanmaken of slechts twee stuks uit een drie-pack meenemen was me dat wel waard. Ook heb ik een tijd lang zelf veel kleding gemaakt, helaas kost dit veel tijd en geduld dat ik nu niet helemaal meer kan opbrengen, haha. Toch begon ook de fast fashion industrie me tegen te staan. Hoewel ik pas later dit jaar hoorde dat Primark kleding gemaakt wordt om slechts vijf wasbeurten mee te gaan, stond de slechte kwaliteit me al langer tegen. Terwijl ik wel verleid werd door de leuke ontwerpen. Door het kopen van nieuwe producten uit mijn mogelijkheden te bannen hoopte ik meer opties te zien.

Weinig kleding van de kringloop

Het is voor mij best wel een drempel geweest om kleding te kopen uit de kringloop. Bij vintage winkeltjes deed ik dat al wel eerder, maar in de kringloop voelde ik me lange tijd wat ongemakkelijk om tussen de kleding te kijken. Bang dat ik er wat vreemds uit trok. Gelukkig ontdekte ik dit jaar ook Vinted, een app waarop je makkelijk kunt zoeken op soort kledingstuk, maat, kleur en zelfs staat. Alles gaat via de app en via post. Dus je hoeft niet te mailen met gekke mensen of er zelfs mee af te spreken. Daarbij heb ik daar al wat leuke merkjes ontdekt die ik in de Nederlandse kledingwinkels nooit was tegengekomen. Al was dat ook wel een winst in de kringloop, ik koop niet veel, maar wel alleen dingen waar ik écht blij van word. Terwijl ik bij de Primark misschien sneller bang zou zijn een deal en leuk item te missen. Gek hoe dat werkt. Dat maakt dus ook dat de kleding die ik nu in de kast heb echt kleding is waar ik blij van word. In tegenstelling tot alle H&M en Primark items die ik er eerst had hangen. Maar ook in de kringloop ben ik inmiddels niet meer bang om tussen alle kleding te kijken. Vaak scan ik eerst langs een rek. Op zoek naar kleuren, patronen of texturen die me aanstaan. Zo weet ik ook dat ik niet bij de bruine lederen jassen hoef te kijken, maar als ik iets met bloemetjes spot móét ik kijken of het wat is.

Lockdown en verleidingen

Natuurlijk begon ik mijn missie in een lockdown, dus de eerste tijd ging ik niet zelf op pad en was de verleiding ook heel makkelijk te vermijden. Dat was ook het moment dat ik uiteindelijk Vinted ontdekte. Ik weet niet meer wat het eerste moment was dat ik weer bij de kringloop kwam en de eerste paar keer besloot ik ook niet bij de kleding te kijken. In de Helmondse kringloop is dat namelijk vrij krap opgezet en moeilijk om afstand te houden. Er zijn een aantal momenten geweest dat ik twijfelde om nieuwe items te kopen. Het eerste moment was toen ik ‘nette’ joggingbroeken wilde hebben, om binnen comfy te zijn, maar er ook mee naar buiten te kunnen. Uiteindelijk heb ik hiervoor in de plaats mooie stevige flaired leggings kunnen vinden, dus dat is opgelost. Het andere moment dat ik in de verleiding kwam is tijdens een middag winkelen met ‘smam. Ik vond namelijk heel schattige jurkjes bij C&A en werd verleid om ze in elk geval te passen. Ik besloot ze niet te kopen omdat ze niet perfect waren. Eerder had ik ze misschien gewoon toch gekocht, terwijl ik dus niet echt verliefd was. Waardoor er meer kans was dat kleding in de kast blijft hangen.

Geen armoede of straf

Wat ik vooral belangrijk vind, is dat shoppen en kleding op deze manier voor mij veel leuker is, dan als ik het gewoon nieuw koop. Tweedehands shoppen is voor mij niet iets wat ik doe uit armoede of gierigheid. In tegendeel, voor het juiste item ben ik best bereid om meer te betalen. Tweedehands shoppen is veel meer een ervaring, veel meer schatzoeken dan winkelen en alleen het verheugen op een nieuwe shoptrip is al heerlijk. Je weet nooit wat je gaat vinden. Vroeger kon ik nog wel eens heel blij zijn met een nieuwe ‘nieuwe’ aankoop, maar dat is inmiddels al jaren geleden. Terwijl ik soms echt niet kan wachten om een nieuwe kringloop aankoop te dragen. Heel irritant want kringloop kleding moet natuurlijk wel eerst even gewassen worden…

Zo gaat-ie goed, zo gaat-ie beter

Omdat het me dus zo goed is bevallen wil ik dit principe volgend jaar een heel eind doortrekken. Kleding blijf ik sowieso volledig tweedehands kopen, maar ook andere dingen wil ik zo min mogelijk nieuw gaan kopen. Alleen producten waarbij het vanwege kwaliteit, hygiëne of beschikbaarheid niet mogelijk is om ze tweedehands te kopen zal ik nieuw kopen. Ik hoop dat ook dit mij bewust zal gaan maken van keuzes in het leven, wat kan je gewoon niet tweedehands vinden? Wat kan je juist veel makkelijker tweedehands kopen dan ik had verwacht? Misschien ontdek ik wel heel nieuwe mogelijkheden.

Ik had niet verwacht dat het zó makkelijk zou zijn om geen nieuwe kleding te kopen, maar het viel dus reuze mee. Ik ben benieuwd of ik ooit nog, zonder eerst goed te hebben overwogen waarom, ooit zomaar een kledingstuk nieuw zou kopen. Het enige waar ik nog mee zit zijn schoenen. In principe (of eerder ‘uit’ principe) koop ik geen gedragen schoenen tweedehands, maar vandaag zag ik ook genoeg (bijna) gloednieuwe opties. En zeker als het dan vintage stijl schoenen zijn moet ik misschien eens gaan nadenken of ik die stap toch wil nemen.