Ik kijk tegenwoordig bar weinig tv. Heb een YouTube Premium abonnement. En ik krijg dus nog maar heel weinig reclames mee. Als ik echter bij mijn ouders ben of op een andere manier een keer een reclame mee krijg valt het me zo tegen. Er is nog maar weinig creativiteit of gezelligheid in reclames. In mijn herinnering was dat vroeger zo anders! Gelukkig kunnen we op YouTube (waar ik dus betaal om geen reclames te zien) gewoon oude reclames opzoeken. Dit waren de reclames die meteen in mij opkwamen toen ik dacht aan ‘reclames van vroeger’.
Unox – Soeppie?
Deze reclame kwam uit vlak nadat, en was waarschijnlijk geïnspireerd op, de break up van Take That. Een gebeurtenis waar ik stiekem best een traantje om heb gelaten. Of eigenlijk pas bij het allerlaatste tv optreden, bij Ivo Niehe. Ik was erg jong, 11 toen ze uit elkaar gingen, om al zo’n grote fan te zijn van een boyband maar het was ware liefde. Dus elke keer dat deze reclame op tv kwam vond ik dat toch een beetje stom. Nu al die jaren later kan ik er wel om lachen.
Yes – Ik hou van hobbies
De tekst uit deze reclame (‘Ik hou van hobbies’) zit echt in mijn geheugen gegrift. Eigenlijk is het echt een heel slechte reclame, verder. En ik denk dat er anno 2020 flink commentaar op zou komen. Maar dat die tekst bij mij nog zo in mijn geheugen zit is toch wel bewonderenswaardig.
Duyvis – Als er een fuif is
Duyvis had in de jaren 90 een hele serie met dezelfde man. ‘Hallo, Ik ben van de Duyvis en nou hoort ik dat er hier een fuif is.’ Was zijn tekst bij binnenkomst. Een paar maanden geleden kwam ik er ineens achter dat dat Gerard Cox was. Als kind kende ik die man natuurlijk niet en als trouwe kijker van Toen Was Geluk Heel Gewoon had ik die link niet gelegd. Grappig!
Mona – Nieuw. Bavarois van Mona.
Nog zo eentje die ik mij nog heel goed kan herinneren. Nu eet ik niet vaak bavarois, maar als ik het ergens zie komt deze reclame meteen in me op. Terwijl hij eigenlijk niet eens leuk is. Mij valt trouwens ineens wel op dat er een bepaalde stijl zat in reclames uit de jaren 90. Er werd heel erg vertelt waar de reclame over ging, meestal door de medewerker van het bedrijf. Of dus door de vrouw van de medewerker zoals in deze reclame.
Yogho yogho – Is niet alleen yogho maar ook erg yogho
Als kind vond ik deze reclame’s in het begin natuurlijk wel leuk, maar ze werden ook wel heel irritant. Ze waren ook echt overal! Ook de Donald Duck stond er vol mee. Op een gegeven moment werden er ook ijsjes uitgegeven. Op het houten stokje stonden dan dezelfde soort rijmpjes als uit de reclame. Helemaal in een deuk als we die ijsjes aten. Al denk ik dat ik ze maar 1 keer op heb, ik had toch veel liever gewone simpele chocoladeijsjes.
Ik ben van mezelf een nogal nostalgisch persoon. Dus terugkijken naar deze oude reclames vind ik dan ook heerlijk. Deze kon ik me dan ook precies herinneren, maar door het zoeken naar oude reclame’s kwam ik er al weer een paar tegen die ik me niet kon herinneren. Binnenkort dus een deel 2!
Welke reclame van vroeger kan jij je nog heel goed herinneren?
Nog altijd leuk: die olifant en dat akelige jongetje-in-geblokte-spencer met Rolo snoep…
Ja die is ook grappig. Heb ‘m stiekem expres overgeslagen omdat iedereen die nog wel kent ?
Oh ja ! Van het weekend had ik een rolo dessert, was in de aanbieding bij de Dirk. Ik eet zelden of nooit een dessert maar er werd voor me gekookt zaterdag. Zaten we allemaal die olifant na te doen aan tafel ?
De reclame die ik gelijk op mijn netvlies had was de Uniekaasreclame met Martine Bijl..
https://youtu.be/BsJIBqKwg_I
De enige die ik echt leuk vind is er een van Heineken. 2 mannetjes zitten op de maan en kijken naar de aarde die langzaam verandert in het etiket dat op een flesje bier zit. Dan zie je de maanmannetjes slikken van het watertanden dat ze doen.
Zo subtiel en knap gemaakt.
Verder kijk ik snel weg van reclame, kan er slecht tegen en klik op scherm ook alles snel weg.
Johnny Kraaykamp en Rijk de Gooyer met: C&Aaaaaaaa is toch vooordeeeeliger!!! Is nog waar ook.
Ik ben net iets jonger, dus de reclames die bij mij nostalgie geven zijn die van Tempoteam (‘best zwaar, in je eentje’; over een man die in zijn eentje een bouwmarkt runt), die van Cup-a-soup (zeg het maar: Sjors, je bent een eikel) en die van even Apeldoorn bellen (dat gezin dat op safari gaat is fantastisch)
… En tussendoor een Tivoli! Heel erg fout natuurlijk (voor de jongeren: Tivoli was een sigarettenmerk…) maar hij is blijven hangen, omdat het gevoel wat erin werd uitgedrukt me zo aansprak (en spreekt, eigenlijk…..)