Dankzij Too Good To Go boxen heb ik al best wel wat groenten (her)ontdekt en venkel is daar één van. Inmiddels heb ik al een aantal heerlijke recepten ontdekt met venkel, maar ik geloof niet dat ik het in de afgelopen 5 jaar uit mezelf heb gekocht. Één van de gerechten die ik heb gemaakt is een heerlijke traybake, die hier zelfs met kerst op het menu stond. De andere is deze spaghetti, waar mijn vriend zelfs zijn vingers bij aflikte. Ondanks dat hij niet eens zo van tomaten houdt…

Ingrediënten:

• 1 venkel
• 6 stuks roma/ pruimtomaten
• 200 gram gerookte spekreepjes
• 180 gram pasta
• 50 gram strooikaas

Stap 1 – Zet een pan met ruim water op het vuur voor de spaghetti.

Stap 2 – Verwijder de harde kern uit de venkel en snijd in fijne repen. Snijd ook de tomaten in kwarten en halveer deze nogmaals. Leg de venkel en tomaten in een ovenschaal en besprenkel met 2 eetlepels zwarte balsamicoazijn en 2 eetlepels olijfolie. Meng goed en bak 15 minuten in de op 200 graden voorverwarmde oven.

Stap 3 – Kook de spaghetti 10 minuten of volgens de aanwijzingen op de verpakking.

Stap 4 – Bak de spekreepjes in een wok tot ze knapperig zijn, je hoeft hiervoor geen extra olie of boter aan de pan toe te voegen. Liever een plantaardige maaltijd? Kies dan je favoriete vegan spekreepjes en kies voor de andere ingrediënten ook plantaardige varianten.

Stap 5 – Giet de spaghetti af en voeg toe aan de pan met uitgebakken spekreepjes. Haal vervolgens ook de ovenschaal met venkel en tomaat uit de oven en voeg dit ook toe. Meng goed voor je het over 2 borden verdeeld. 

Stap 6 – Maak eventueel af met wat gescheurde basilicum en lekkere pittige geraspte kaas, zoals Parmezaanse kaas. Goede, lekkere kaas kan duur lijken maar als je kijkt hoeveel plezier je er van kan hebben valt die prijs wat mij betreft reuze mee. Ook deze kaas kun je natuurlijk vervangen voor een vega(n) optie. 

Dit gerecht is ontstaan uit allerlei dingen die ik in mijn koelkast had liggen en waar ik iets nuttigs mee moest doen. Dat zijn de laatste tijd de allerleukste ontdekkingen en daarom deel ik deze graag. Overigens was dit al ooit een onderdeel van een weekmenu, dus het kan je best wel eens bekend voorkomen, maar ik vond het recept lekker genoeg om het nog eens apart te delen!