Ik vertel wel eens hoe ik ‘vroeger’ (lees: voor ik begon met besparen) boodschappen deed. Dat ik toen makkelijk voor een dag boodschappen kon doen en € 25,00 of meer kon uitgeven. Een flink bedrag en dan kon ik dus avondeten maken voor een dag en misschien nog een ontbijtje en lunch doen maar dan moest ik echt weer terug. Het grappige is wel dat als ik moeite deed het ook makkelijk voor € 50,00 per week lukte. Daar hadden we alleen vaak geen zin in. Nadat ik begon met besparen is het heel anders geworden, maar afgelopen zondag besloot ik toch (heel spontaan) om mijn gewoonten los te laten en mijn boodschappen te doen zoals ik dat ‘vroeger’ gedaan zou hebben.

Niet kijken naar wat er nog in huis is

Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik deze keer wel even heb nagedacht over welke groenten ik nog in huis had. Dat deed ik alleen niet echt toen ik nog niet bezig was met besparen. Natuurlijk wist ik best of ik al een komkommer in de koelkast had, maar van vooral de voorraad en vriezer inhoud had ik zelden een idee. En daarom kocht ik regelmatig gewoon vriezer dingen voor de volle prijs, iets wat ik nu nooit meer doe. Het liefst koop ik deze producten met houdbaarheidskorting én folderkorting samen, zo heb ik altijd een super prijs.

Meer kopen dan ik op zou gebruiken

Bij mijn boodschappen nam ik een grote bak champignons mee, eigenlijk alleen omdat ze 35% korting hadden. ‘Vroeger’ was ik zeker ook al gevoelig voor deze stickers, maar het betekende ook vaak dat ik iets kocht wat vervolgens in de vuilnisbak zou belanden. Nu ben ik daar veel voorzichtig mee, maar er is bij mij in het verleden veel eten beschimmeld en in de vuilnisbak beland. Ik maakte wel altijd al goed gebruik van mijn vriezer (ookal was deze lange tijd heel klein) maar niet alles kan in de vriezer.

Niet rekenen wat de voordeligste optie is

Iets wat ik wél anders heb gedaan dan ik in het verleden had gedaan is dat ik zelf wat van de tapas in elkaar heb geflanst, in plaats van die plastic bakjes te kopen. Voor ik begon met besparen keek ik vaak alleen naar de verpakkingsprijs, maar niet naar de eenheidsprijs. Ik kan erachter dat de hapjes die ik wilde kopen € 3,00 kostte voor 100 gram. Zelfgemaakt zou het uitkomen op €1,09 per 100 gram, dat bespaard dus een hoop. Ik koos dit keer wel voor de zelfmaak optie, omdat het toch wel een beetje moeilijk is om het rekenen naar eenheidsprijs wel echt heel moeilijk los te laten was, haha.

Zonder planning naar de winkel

Op dit moment kijk ik, voor ik plan wat ik ga eten, eerst naar wat er in huis is. Dan haal ik eventueel nog wat producten die erbij passen met een ‘vaste lage prijs’. En dan ga ik aan de kook. Soms moet ik daarvoor even wat recepten opzoeken op internet. Dit keer besloot ik op weg naar de supermarkt pas dat ik niet wilde eten wat op de planning stond. Warm weer is altijd slecht voor mijn weekmenu, maar meestal lukt het wel om iets te maken van wat er nog in huis is. Ook een boodschappenlijstje nam ik nooit mee, wat vaak resulteerde in thuis komen met volle boodschappentassen, maar net niet datgene wat ik nodig had. Plannen geeft rust.

Met honger naar de supermarkt

Omdat we net goed gesnackt hadden op een verjaardag was ik zondag niet echt hongerig toen ik naar de supermarkt ging. Maar lekkere trek heeft hetzelfde effect op je koopgedrag als honger. Sterker nog ik denk dat je met ‘honger’ misschien nog wel verstandigere keuzes kan maken dan met ‘lekkere trek’. Op dit moment heb ik natuurlijk het voordeel van eigen planning, waardoor ik elk moment dat het mij uitkomt boodschappen kan gaan doen. Vroeger deed ik dat na het werk, vaak met honger en zelfs een beetje tijdsdruk. Dat had enorme impact op wat er in mijn mandje belande.

Het was leuk, maar ook confronterend om een keer te doen zoals vroeger. Ookal heeft de inflatie natuurlijk best een flinke impact en zou ik misschien wel meer kwijt zijn geweest als ik meer had gekocht, ik denk dat dit voor mij een eye opener was.  Maar ik denk dat dit vaker doen kan helpen om jullie beter te helpen met besparen, want na meer dan zes jaar de ‘Gierige Gerda’ uithangen heb ik voor sommige dingen misschien wel een beetje tunnelvisie ontwikkeld…